achtergrond
de ligbank willen zijn
het kussen onder het hoofd
zo langzaam bewegen
dat ik onzichtbaar word
voor het geluid van de regen
burengestommel, ingehouden
janken van een hond
iemand voorbij zien gaan
hij heft zijn hand
begint de lucht te wegen
die uit licht schijnt te bestaan
terwijl ik lichter word
even blijf zweven
iemand draait zich om
schrikt en staat stil
om goede morgen te geven
het kussen onder het hoofd
zo langzaam bewegen
dat ik onzichtbaar word
voor het geluid van de regen
burengestommel, ingehouden
janken van een hond
iemand voorbij zien gaan
hij heft zijn hand
begint de lucht te wegen
die uit licht schijnt te bestaan
terwijl ik lichter word
even blijf zweven
iemand draait zich om
schrikt en staat stil
om goede morgen te geven
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Woensdag, oktober 25, 2006 12:12 |
| heel mooi en gevoelig en ontzettend graag gelezen een knuffel |
|
| sunset: | Woensdag, oktober 25, 2006 09:22 |
| Dit is treffend voelbaar overgebracht. En ook ik wens een heel goede morgen. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 25 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||