avondrood
verdonst de nevel
op de stille plas
naakt waadt zij
door het lauwe
licht verstoorde water
alsof zij de eerste is
vingers strelen
achter haardoor diep ontroerdespiegel
teerhartig
laten sporen
van het zwieren na
er glijdt
een witte zwaanvoorbij het tegenlicht
zij waant zich
in de hemel
van de herfst
maria : | Woensdag, oktober 25, 2006 20:44 |
fluweel zachte herfstpoezie chapeau! liefs, maria |
|
mobar: | Woensdag, oktober 25, 2006 13:23 |
Mooi poëtisch beeld. | |
Mandje: | Woensdag, oktober 25, 2006 12:22 |
wauw...dit komt in mijn top 5 van de herfstgedichten. heel mooi! liefs, Marianne |
|
Windwhisper: | Woensdag, oktober 25, 2006 11:27 |
wouw.............herfstpracht............vervult de zinnen. | |
The Cool: | Woensdag, oktober 25, 2006 10:45 |
nog steeds gouden vingers | |
Sifra.K: | Woensdag, oktober 25, 2006 10:44 |
Prachtig |
|
kerima ellouise: | Woensdag, oktober 25, 2006 09:48 |
zoals Sunset zegt...het beeld glijdt voor je ogen en schetst de woordkleuren van de herfst...erg mooi !!! liefs, kerima ellouise |
|
lommert: | Woensdag, oktober 25, 2006 09:46 |
prachtig herfstgevoel komt over...en dan die witte zwaan..kan het mooier;) stevige groet willem |
|
sunset: | Woensdag, oktober 25, 2006 09:43 |
Zo teder zacht schetsend dit. Net alsof ik een heel mooie pentekenig bekijk. Liefs en nog een fijne herfstdag, sunset |
|
Auteur: Laurens Windig | ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 25 oktober 2006 | ||
Thema's: |