zij hield van rode rozen
zij hield van rode rozen,
die trooste haar huilend gezicht,
en o zo blindelings,
had ze haar naar de zorgen gericht.
zij hield van rode rozen,
hield ze vast als haar eigen kind,
en misschien,heel onwetend,
had ze die te weinig bemind.
zij hield van rode rozen,
koesterde ze met alles wat ze had,
en toch zo onbewust,
gebeurde het dat ze alles vergat.
zij hield van rode rozen,
rozen o zo rood,
die rusten nu op haar graf,
wakend op het leven na de dood.
die trooste haar huilend gezicht,
en o zo blindelings,
had ze haar naar de zorgen gericht.
zij hield van rode rozen,
hield ze vast als haar eigen kind,
en misschien,heel onwetend,
had ze die te weinig bemind.
zij hield van rode rozen,
koesterde ze met alles wat ze had,
en toch zo onbewust,
gebeurde het dat ze alles vergat.
zij hield van rode rozen,
rozen o zo rood,
die rusten nu op haar graf,
wakend op het leven na de dood.
Reacties op dit gedicht
| Marjow**: | Maandag, oktober 30, 2006 16:16 |
| Heel goed geschreven! Het maakt je even stil, echt geweldig, Groetjes Majow** |
|
| Reiger: | Woensdag, oktober 25, 2006 12:48 |
| Wel een droef, maar prachtig mooi geschreven gedicht.... | |
| Windwhisper: | Woensdag, oktober 25, 2006 12:43 |
| een pracht van een gedicht, droevig maar zo mooi liefs |
|
| tears for you: | Woensdag, oktober 25, 2006 12:18 |
| wat mooi ,stilmakend zo innig en teder geschreven tears |
|
Over dit gedicht
| Auteur: my thoughts | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 25 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||