toen spatte mijn droom uiteen
toen spatte mijn droom uiteen
het was als in een droom
ik hield hem niet in toom
maar eens die droom voorbij
was er de realiteit
die was er zo hard
ik had het niet verwacht
het kwam zo onverwacht
en niet eens zacht
ik had dan ook geen kracht
om die tegenslag
te overwinnen want diep van binnen
bleef ik haar minnen
ik stond er verstomd
en lag bijna op de grond
zo stond ik te trillen
en had willen gillen
maar het is nu voorbij
ze is niet meer nabij
en alles is vervlogen
en ben ik nog eens bedrogen
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Woensdag, oktober 25, 2006 12:33 |
| stil wordend je verdriet gelezen, je schreef heel gevoelig heel veel sterkte en liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: henrib | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 25 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||