Voor Vincent, de enige jongen van wie ik hou!!

Als ik denk aan het verleden, wij samen
was er niemand die niet kon beamen
dat wij altijd samen bleven
we hadden onze liefde aan elkaar gegeven

toen kwam mijn stap om te stoppen
ik kwam er ineens mee op de proppen
jij begreep het niet, wílde het niet geloven
had ik je dan niet mijn trouw moeten beloven?

het was over, ons sprookje was weg, verdwenen
als een bang haasje nam ik de benen
ik wilde niet langer bij jou zijn
want dat deed zo ongelooflijk pijn

ik ben altijd om je blijven geven
ik heb gemerkt dat ik niet zonder je kan leven
ben ik te laat met mijn berouw, mijn spijt?
ben ik je nu voor altijd kwijt?

jouw plaatsje in mijn hart is nu leeg, het doet pijn
oh, kon ik nu maar bij jou zijn
kon ik maar alles opnieuw met jou beleven
lieve Vincent, kan je het me vergeven?