Als een roos
Als een roos die langzaam open komt,
opent zich in mij de vaste grond
waarop ik rustig bouwen kan.
De schoonheid komt langzaam
aan het licht,
God van mijn verlangen
die liefde is,
zichtbaar in elke bloem of mens,
voorbij de grens
van niet meer weten
vergeten,
vormt zich een nieuwe horizon.
De bron wordt herkent
komt stralend aan het licht,
mijn zicht wordt ruimer
de weg breder
mijn hart opent zich totaal,
wil alles geven alles delen.
Die liefde laat mensen ogen stralen
als sterretjes, diamanten.
Hij wil ons verwarmen
omarmen,
koesteren keer op keer.
Zo op te bloeien
maakt me stil van vrede en geluk
die God in me zelf overmand!!
Fijne dag