Zo alleen
Hier zit ik dan alleen
Alweer...
Niemand die eens langs komt
Zomaar spontaan
Echte vrienden lijk ik niet meer te kennen
Daar zal ik maar aan moeten wennen
Ben blijkbaar niet het typ van hechte vriendschap
Vrienden voor een tijdje heb ik zat
Maar bij wie kan ik mijn verhaal nou echt kwijt?
Vrienden voor een tijdje?
Vrienden voor altijd!
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Donderdag, oktober 26, 2006 14:57 |
| Misschien kun je ens spontaan bij een ander langsgaan....maar dat is gemaakelijker gezegd dan gedaan, ik weet de omstandigheden niet, graag gelezen hoor | |
| jenya85: | Donderdag, oktober 26, 2006 14:11 |
| treffend in mijn hart. mooi, heel mooi liefs |
|
| frankow: | Donderdag, oktober 26, 2006 13:31 |
| dat gevoel kan ik maar al te goed | |
| rooibosje: | Donderdag, oktober 26, 2006 13:18 |
| Herkenbaar, zo''n ''echte''-vriendenloos bestaan. Soms lijkt het wel of anderen het te druk hebben om een luisterend oor te bieden. Strekte en mooi verwoord trouwens. | |
| Vervelende meid: | Donderdag, oktober 26, 2006 13:16 |
| Hmmm.. bekend gevoel... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Angel Dust | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 26 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||