zoveel tijd na jouw dood..

waarom kwam er een einde
aan jou bestaan
waarom nam je bewust afscheid
en liet je alles gaan..

alles achterlatend

je pijn en je verdriet
maar ook jou mooie verschijning
niemand die dat ooit nog ziet..

je zal in ons voortleven
in ons hoofd,onze gedachten
maar waarom,nam je onze hulp niet aan
waarom,kon je niet nog even wachten..

Tijden hadden zich kunnen keren
misschien kon jij ook gelukkig worden,lieve meid
het valt niet terug te draaien

maar nu... ben je alles kwijt...

En elke dag word je nog zo hard gemist..

Geschreven door

*silliej*

Reacties op dit gedicht

silliej vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

sunset:	Donderdag, oktober 26, 2006 16:37
In stilte gelezen. Liefs en mijn meelevende genegenheid, sunset

Windwhisper:	Donderdag, oktober 26, 2006 15:28
heel stil gelezen, in en in droevig is dit. sterkte en liefs

Reiger:	Donderdag, oktober 26, 2006 15:00
In stilte gelezen.... Heel veel sterkte

Over dit gedicht