Wij, ons
Wij, ons
Mijn adem is
jouw zoete pijn
die lippendromend speelt
passieschilderend
in hartstocht wandelend
en altijd daar
waar het gevoel
de spraak jou is
Jouw kus is mij
paarlende milde zomerregen
die het pulseren koelt
tederheidgeurend
in verhitte huid zinkend
opdat niet helemaal verbrandt
wat in ons
laait en vlamt.
**********
sunset 27-10-2006
**********
Reacties op dit gedicht
| Lava Levenslust: | Vrijdag, oktober 27, 2006 20:40 |
| verlammend! | |
| going with de wind: | Vrijdag, oktober 27, 2006 15:36 |
| een prachgedicht ,echte pure dichtkunst groetjes Lieve |
|
| soulsister: | Vrijdag, oktober 27, 2006 14:56 |
| knap,zeer graag gelezen liefs |
|
| M@rcel: | Vrijdag, oktober 27, 2006 12:41 |
| schitterend geschreven Sunset en graag gelezen Liefs M@rcel |
|
| bijouken: | Vrijdag, oktober 27, 2006 12:01 |
| Hmmm... graag gelezen. Ik wou dat ik net als jou, op zo''n subtiele manier, gevoelens kon verwoorden. Jij misschien goed in woord, ik in daad? (grapje). Liefs, knuf. |
|
| elze: | Vrijdag, oktober 27, 2006 09:26 |
| tja ... jij hebt het weer voor elkaar [ zoals zo vaak mijn vriend,,,] onder indruk weer van je schrijven laifs elze |
|
| Amon: | Vrijdag, oktober 27, 2006 09:13 |
| iemand van de vrijwillige brandweer aanwezig? | |
| tears for you: | Vrijdag, oktober 27, 2006 07:42 |
| heel erg mooi ,laat het vlammetje maar verder branden tears |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 27 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||