Waarom juist haar
trouwde je met haar
Hoewel ik het niet erg vind
Jullie dit geluk gun
Toch een grote vraag

Zeker om mijn onzekerheid toen
Ik die jou zei
ze voelt meer voor jou
jij die mij niet wou geloven
en nu
denk ik voelde jij toen ook al meer voor haar

en dan tussendoor
ik die jou vroeg
afstand te nemen van mij
maar toch steeds weer
kreeg ik bericht van jou
soms in een korte periode
soms zat er een hele tijd tussen

waarom belde je mij
vertelde je mij
dat je ging trouwen
dat je vader werd
waarom zo belangrijk dit te delen met mij

wou je me kwetsen toen
of was het iets anders
wraak voor iets wat ik jou
(onbewust misschien) heb aangedaan

wou je dat ik ongelukkig werd daarvan
en nu
nog steeds weet ik niet echt wat jij wil van mij
ik merk wel steeds kom jij weer dichterbij

Een deel van mij wil jou toelaten, vetrouwt je
dat deel is mijn hart
mijn verstand zegt
doe dit niet
dit kan niet waar zijn
toen bleek het ook al schijn
zoveel vragen

nog veel meer dan dit soort vragen
spoken door mijn hoofd
nog even dan spreken wij met elkaar
ik wil met je praten
hoop dat we dit ook echt kunnen
dat het niet botst
dat jij en ik beiden kalm kunnen blijven

die storm van emoties
die door mij heen raasde toen
die wil ik niet meer
en ook
een stukje angst
jouw weer te zien
wat gaat dat met mij doen

en dan nog zoveel vragen
uit die tijd
hield jij echt van mij
of was ik meer een leuk speeltje in die tijd
die opmerking
vechten voor jou doe ik niet
en mijn eigen vraag
eigenlijk ook
want weglopen toen deed ik niet
nee stom eigenlijk
want ik was het toch gewoon waard
ben het waard
om voor te vechten
die zekerheid heb ik nu

en het stukje respect dat ik vroeg
maar niet kreeg van jou
ook dat begrijp ik niet

was het omdat ik geen keuze maken kon
uit een angst
die zelfs ik nu
jaren later niet meer begrijp
wnat nu geloof
ik
ik kan alles aan
ook alleen

ach was het toen zo geweest
waar hadden jij en ik nu dan gestaan
toch het tij keren wil ik niet

jouw dochter
mijn zoon
waren er niet geweest
als wij wel waren gegaan voor elkaar
en die kleintjes
zijn uiteindelijk het mooiste geschenk


en dan
waarom moest ik jou nu mailen
ineens tijden aan je denken
besloten te willen horen hoe het gaat met jou
merken hoe er langzaam toch weer iets van een vrienschap ontstaat

waarom toch
heb ik jou nu dan
na al die jaren nooit los kunnen laten

en nog steeds
denk ik aan ons samen
champagne en kaarslicht
een avond die ik me nog altijd herinner
en die avond
was alles wat ik voelde
toch echt voor jou

ja waarom
pat
waarom nog steeds
ben jij het
waaraan ik zo vaak denk