Onze vleugels sturen,
maar de wind
gaat waar hij wil
zwevend op de golven
van de wind,
met de vleugels uit,
vrij
zonder zorgen
gedachten los
gestreelde gevoelens
blik op oneindig
niet denkend aan morgen
Intens genot,
liefde,
vertrouwen voelend
in de draagkracht
van de wind
Strelend zacht,
onder mijn vleugels
wetend
mrs.sunglasses: | Zondag, oktober 29, 2006 19:37 |
super mooi gedicht!! en zo waar, heel mooi verwoord, xxx | |
Auteur: jenya85 | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 28 oktober 2006 | ||
Thema's: |