O liefste
O liefste
In het dichte woud
de galmende grotten
van mijn geest
wonen dromen
Zij glanzen als kristal
parels uit de diepzee
Daar is het huis van mijn lief
Ik hoor haar lachen in
de branding van een schelp
haar haar gebleekt
in maan en sterrenlicht
haar gewaad geblauwd
in azuren zomerluchten
O liefste
laat mij knielen voor je gratie
Laat mij verhalen zingen
over vreugde en smart
die de winden fluisteren
Laat mij de nectar
van je lippen drinken
O liefste
Kom dichter bij me
dichter dan de geur van jasmijn
dichter dan regen op mijn huid
Omhels mij zoet
Omvat iedere vezel
zoals de winde doet
de winde van de nacht
* * *
Reacties op dit gedicht
| remie: | Zondag, oktober 29, 2006 10:17 |
| geweldig hoe je schrijft...liefs remie | |
| Windwhisper: | Zondag, oktober 29, 2006 08:50 |
| Wouw.......heerlijk om te lezen..... Cobie |
|
| sunset: | Zondag, oktober 29, 2006 08:04 |
| Prachtig. Een echt ''bardenlied''. Liefs en fijne zon-dag, sunset |
|
| rovago: | Zondag, oktober 29, 2006 01:23 |
| Prachtig geschreven. Groetjes. Rovago |
|
| lonely 1: | Zondag, oktober 29, 2006 00:46 |
| fantastisch! zo mooi, daar zijn geen woorden voor liefs, lonely1 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: troebadoer | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 29 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||