De onzekerheid van mijn bestaan
Houdt me al dagen in bedwang
En fascineert me des te meer elke dag
Het is mijn tijdelijke drug, die drang

Hoewel het immer beangstigend is
Van alles te verliezen in een ogenblik
Geen geluid, enkel maar indrukken
Die ommezwaai, die immense déclic

Je wandelt door de straten luisterend
Je oor hoort elk geluidje om je heen
En plots is alles weg, geen geluid
Neen niemand meer om je heen

Enkel mezelf in een enkel moment
Van ultieme helderheid van geest
Ik zie alles, wat zal zijn, wat is
En belangrijker wat al is geweest

Het leven voelt er plots zo rationeel,
Wiskundig en berekenbaar aan
De causaliteiten, oorzaak en gevolg
Ik zie m’n leven immer verdergaan

En in dit voortzetten van leven
Schuilt mijn reden tot verdriet
Want ik zie enkel mij alleen staan
Eenzaamheid in het verschiet

Dus droom ik van jou blauwe ogen
Je mooie rode lippen en je lacht
In mijn zoete dromen, ik vergeet
De eenzaamheid die op me wacht

Vaarwel wiskunde en koele rede
Vaarwel de absentie van alle geluid
De gedachte die ik van je heb
Terwijl ik je in m’n armen sluit

Je bevrijdt me van de harde kilte
Van m’n beredeneerd bestaan
Je geeft verwarmende verliefdheid
Jij doet m’n somberheid vergaan