Het verliezen van je jeugd
Het verliezen van je jeugd
Je opent mijn dromerige ogen
stopt me vol met feiten
Ik zit over de studieboeken gebogen
en verveeld op mijn pen te bijten
Laat me onwetend blijven
laat me verdwalen
Ik wil met de wolken meedrijven
en tovernarij tevoorschijn halen
Je nam mijn wind,
mijn dromen
Ik ben niet langer een kind,
mijn fantasie is me afgenomen
Je doet al mijn liefde verdwijnen
zonder het me te vragen
probeer je mijn fantasie te verkleinen
en me de volwassenheid in te jagen
Je opent mijn dromerige ogen
stopt me vol met feiten
Ik zit over de studieboeken gebogen
en verveeld op mijn pen te bijten
Laat me onwetend blijven
laat me verdwalen
Ik wil met de wolken meedrijven
en tovernarij tevoorschijn halen
Je nam mijn wind,
mijn dromen
Ik ben niet langer een kind,
mijn fantasie is me afgenomen
Je doet al mijn liefde verdwijnen
zonder het me te vragen
probeer je mijn fantasie te verkleinen
en me de volwassenheid in te jagen
Reacties op dit gedicht
| Myrna: | Donderdag, april 04, 2002 16:52 |
| Mooi gedicht, maar je hoeft nooit echt volwassen te worden, dat heb je grotendeels zelf in de hand! Houdt je fantasie stevig vast en ze zal je nooit verlaten, blijf het kind in je koesteren! En blijf vooral zulke mooie gedichten schrijven, ze zijn werkelijk geweldig! | |
| Hans Winter: | Dinsdag, januari 08, 2002 01:41 |
| In de volwassenheid vind je kennis en wijsheid. Kennis bestaat uit feiten, wijsheid vind je veelal in verhalen, die zullen je kunnen boeien, een lief groetje vanuit de volwasssenheid, Hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Susanne X | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||