Een zwarte kraai met grote vleugels en een spitze zwarte snavel.
Vliegend in de onzichtbare wind.
Met zijn grote vleugels gespreid.
Denkt niet aan wat hij wil en vind.
Zijn leven is hij kwijt.
Maar het is maar een kraai,
Zittend alleen op een bankje,
Etend van de kruimels van brood.
Hij denkt niet aan kraaien voor een bedankje.
En vergeet de angst van zijn dood.
Gewoon een parkjes kraai
.
Wachtend op een vriend.
Maar iedereen loopt langs hem heen.
Krijgt hij ooit wat hij verdient?
of kijkt hij te gemeen?
Gewoon een vogel met veren.
Alleen op een groot gras veld.
Etend aan een verkruimelde wafel.
Eigenlijk een echte held..
Of Een zwarte kraai met grote vleugels en een spitze zwarte snavel.