KLOVEN
Kloven
Kloven in een hand.
Geaderd hoog op bot
en huid getand
door tijd.
Vergetelheid
in wijs zijn.
Kloven leven.
Dieptespringend,
afgrondbalancerend
over leven in de hemel.
Schizoïd laverend
tussen kant en wal.
De tijd beheersend
met verval.
WIL MELKER
11/09/2000
Kloven in een hand.
Geaderd hoog op bot
en huid getand
door tijd.
Vergetelheid
in wijs zijn.
Kloven leven.
Dieptespringend,
afgrondbalancerend
over leven in de hemel.
Schizoïd laverend
tussen kant en wal.
De tijd beheersend
met verval.
WIL MELKER
11/09/2000
Reacties op dit gedicht
