als de lach van een roos,
bekeek je mij in het zonlicht van de dag,
mijn wereld werd rood gekleurd,
het gezang van een vogel kende geen gezag.
als een roos die open bloeide,
vulde je mij met golven van plezier,
wat je mij met je liefde aandeed,
snapte geen mens,geen dier..
als een roos die stil verwelkte,
in het licht van de volle maan,
zo zag ik,voelde ik,
dat jij uit mijn leven zou gaan,
als de traan van een verwelkte roos,
om alles wat er is geweest,
vraag ik me af of jij ook stil hoopt,
om een roos die ons verhaal weer voor leest...