In een haag van doornen
In een haag van doornen prikkelbaar vol venijn.
mezelf omarmend alleen met mijn pijn.
Als een bloem die zich sluit bij het invallen van de nacht.
Zorgen overheersen zo onverwacht.
Als messen zo scherp ,als een schild tegen pijn.
Diep weggedoken.
In een haag van doornen, prikkelbaar vol venijn.
Gewoon...omdat ik niemand in de buurt wil.
Omdat ik even alleen wil zijn.
mezelf omarmend alleen met mijn pijn.
Als een bloem die zich sluit bij het invallen van de nacht.
Zorgen overheersen zo onverwacht.
Als messen zo scherp ,als een schild tegen pijn.
Diep weggedoken.
In een haag van doornen, prikkelbaar vol venijn.
Gewoon...omdat ik niemand in de buurt wil.
Omdat ik even alleen wil zijn.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: mc | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 30 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||