Het kleine deurtje

Ik ben een muur
Een muur van kei hard gesteente
Sluit alles af, ik voel niks meer
Ik leer steeds meer mensen kennen
Maar ik voel niks ze laten me stikken in die kleine ruimte
Mijn muur wordt steeds dikker en dikker
Ik stik mijn ruimte wordt steeds kleiner
Wat moet ik nou
Ik weet het niet
Ik zie daar iemand
ik probeer er overheen te klimmen
ik ben er ik krijg adem
maar het was voor even
ik wordt kei hard terug geslagen
mijn muur is nog dikker dan eerst
wat moet ik nou ik vertrouw niemand meer
opeens hoor ik iemand kloppen
ik wil erover heen maar ik durf niet
wat moet ik nou
maar ik hoor steeds harder geklop
ik blijf zitten
opeens zonder dat ik het wil zit er een piepklein deurtje
ik kijk door een kiertje
ik zie daar een jongen zitten
maar ik durf niet verder
hij komt steeds dichter maar ik vind het niet erg
opeens zonder dat ik door heb stapt hij naar binnen
ik voel me warm en niet alleen
het voelt fijn ik vertrouw hem
langzamerhand durf ik steeds verder naar buiten te gaan
m’n deur zet ik steeds verder open om meer van de wereld te zien
ik voel me vrij en durf hem steeds verder open te zetten
nu zie ik eigenlijk als ik niet op de fouten let hoe mooi de wereld is
ik open steeds meer deuren
voor iedereen
ik ben alleen bang dat er misbruik van gemaakt word
dan sluit ik alle deuren en die zet ik op slot
behalve dat kleine deurtje
die blijft open voor altijd