Verpozingen 1-3
1.
Ik droom licht
de nacht dikt
de duisternis in.
Ik dwaal en zie
de sterren scherp
aan het uitspansel.
De dood ligt er
in ijsblauwe ruimte
uitgesteld te zijn.
De laatste jaren
zijn als eonen
eeuwig nu geweest.
2.
Alles heeft geleefd
alles is geweest
en niets is vergeten.
Eens zal zijn bewezen
dat wat nog komt
altijd al gegeven was.
Louter verpozing
een eindeloos tanen
een ijl uitdijend heelal.
3.
Ik leef maar even
maar even valt leven
samen met alles
al wat was
al wat is
al wat zal zijn
Ik droom licht
de nacht dikt
de duisternis in.
Ik dwaal en zie
de sterren scherp
aan het uitspansel.
De dood ligt er
in ijsblauwe ruimte
uitgesteld te zijn.
De laatste jaren
zijn als eonen
eeuwig nu geweest.
2.
Alles heeft geleefd
alles is geweest
en niets is vergeten.
Eens zal zijn bewezen
dat wat nog komt
altijd al gegeven was.
Louter verpozing
een eindeloos tanen
een ijl uitdijend heelal.
3.
Ik leef maar even
maar even valt leven
samen met alles
al wat was
al wat is
al wat zal zijn
Reacties op dit gedicht
| Anton van Amerongen: | Maandag, oktober 30, 2006 19:43 |
| Dank je wel Jusst voor je opmerking. | |
| Jusst.: | Maandag, oktober 30, 2006 19:27 |
| Heel mooi geschreven! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Anton van Amerongen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||