Winterlicht
Hij kijkt nog één keer om.
Zij reeds weg,
maar haar schaduw
steekt nog scherp af.
Het licht kleurt herfst
en neemt de bomen met zich mee.
Het einde van de dag,
ga weg en kijk niet om.
Nog één keer,
met de kille noordelijke wind
priemend door de gaatjes
van zijn trui,
smaakt hij aarde
in de volle lucht.
Ga weg dan!
Verschuil je!
Dek je in!
Achter je melkwitte wolkenwaas!
Rillend witte winterlicht,
koester je kaars.
^__^
Reacties op dit gedicht
| ~MirrorGirl~: | Zaterdag, november 04, 2006 11:37 |
| Thnx voor je berichtje ^^Vind dit een heeel mooi gedicht!^^ Greetsz |
|
| milamber: | Maandag, oktober 30, 2006 23:41 |
| tof | |
| wijnand.: | Maandag, oktober 30, 2006 23:37 |
| prachtig | |
| Dirk Hermans: | Maandag, oktober 30, 2006 22:36 |
| heel mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: Joris Daelemans | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||