Stop er maar mee
Stop maar,
Stop maar met het toneel,
Stop maar met die gemaakte vrolijkheid.
Het punt is weer bereikt,
Mijn energie is weer op.
Ik val weer terug in dat gat,
Dat gat wat ik kort geleden verliet.
Moet ik er maar blijven?
Is het mijn thuis?
Misschien wel,
Maar voor nu,
Laat me even.
Elk jaar weer even rust,
Ik ben niet te redden.
Ik ben depressief,
En ik wou dat ik wist waarom...
Stop maar met het toneel,
Stop maar met die gemaakte vrolijkheid.
Het punt is weer bereikt,
Mijn energie is weer op.
Ik val weer terug in dat gat,
Dat gat wat ik kort geleden verliet.
Moet ik er maar blijven?
Is het mijn thuis?
Misschien wel,
Maar voor nu,
Laat me even.
Elk jaar weer even rust,
Ik ben niet te redden.
Ik ben depressief,
En ik wou dat ik wist waarom...
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Maandag, oktober 30, 2006 23:24 |
| misschien de najaarsblues, sterkte en welicht een goed advies, wat ik vanmorgen hoorde, dat zou helpen een vroege ochtendwandeling.... Liefs Cobie |
|
| IwanvL: | Maandag, oktober 30, 2006 22:29 |
| Thanks | |
| Fancy Nancy: | Maandag, oktober 30, 2006 22:26 |
| *knuf* heel veel sterkte..... mooi geschreven... | |
Over dit gedicht
| Auteur: IwanvL | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 30 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||