De jongen der eenzaamheid (7)
Droefnis
De jongen der eenzaamheid
Radeloos verloren in de tijd
Ogen vol vreugde keken langs hem door
Een heerlijke warmte die hem bevroor
Feestende mensen die joelend passeren
Niemand die zich voor hem interesseren
In zijn gedachten schreide hij het uit
Snikkend, geheel alleen, zonder geluid
De jongen der eenzaamheid
Radeloos verloren in de tijd
Ogen vol vreugde keken langs hem door
Een heerlijke warmte die hem bevroor
Feestende mensen die joelend passeren
Niemand die zich voor hem interesseren
In zijn gedachten schreide hij het uit
Snikkend, geheel alleen, zonder geluid
Reacties op dit gedicht
| Quadesh: | Dinsdag, oktober 31, 2006 22:07 |
| ja heftig.Liefs Q | |
| going with de wind: | Dinsdag, oktober 31, 2006 08:08 |
| droevig stilmakend Lieve |
|
| Riarno: | Dinsdag, oktober 31, 2006 00:53 |
| droef rakend verwoord nice job,good writing greetings,riarno |
|
| M@rcel: | Dinsdag, oktober 31, 2006 00:24 |
| voelbaar droevig...maar heel mooi geschreven Slaap lekker M@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lone Wolf | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 31 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||