Steun uit kleine hoekjes ...
Wat jij voor me betekende, zal niemand voor me zijn.
Toch kreeg iets onze band heel klein.
En uit verschillende hoekjes is steun gekomen.
Zelfs steun waar ik enkel van kon dromen.
Het was en is enorm hard jou te verliezen.
Moeilijk om te vechten en voor het leven te kiezen.
Maar met hun steun zal ik er geraken.
En wat in me leeft eindelijk eens gelukkig maken.
Ik weet niet hoe of wat er zal gebeuren.
Ik wil enkel mijn leven eens in alle kleuren.
Een leven zonder verdriet.
Zonder pijn van iemand die me verliet.
Toch kreeg iets onze band heel klein.
En uit verschillende hoekjes is steun gekomen.
Zelfs steun waar ik enkel van kon dromen.
Het was en is enorm hard jou te verliezen.
Moeilijk om te vechten en voor het leven te kiezen.
Maar met hun steun zal ik er geraken.
En wat in me leeft eindelijk eens gelukkig maken.
Ik weet niet hoe of wat er zal gebeuren.
Ik wil enkel mijn leven eens in alle kleuren.
Een leven zonder verdriet.
Zonder pijn van iemand die me verliet.
Reacties op dit gedicht
| (V@MPKE) ©: | Dinsdag, januari 08, 2002 17:38 |
| hey'kes.. Ik zou zeggen neem rustig al je tijd om het volledig te verwerken en misschien zelfs nog meer.. En dan zal de regenboog in je leven vanzelf zijn kleurtjes weer doen verschijnen.. Succes Wim! Megaknuffels en kusjes, V@mpke |
|
| Eva: | Dinsdag, januari 08, 2002 16:40 |
| Zo klein ben ik nu ook weer niet eh ;-) Ben blij da 't al wa beter gaat... Dikke kus KNUFFFFFFF Evake |
|
| vangheluwe linda: | Dinsdag, januari 08, 2002 12:23 |
| fijn om dit te lezen,het is de steun die mij ook doet vechten. liefs linda |
|
| Anouck : | Dinsdag, januari 08, 2002 11:03 |
| That's the spirit..zou ik zo zeggen ;-) Goed zo Wim, je gedicht straalt levenskracht uit. Groetjes en liefs, Almost me |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Wim Meeus | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||