afstand
afstand
Hoe moeilijk kan het worden
hoe moeilijk kan het zijn
Je wist het eigenlijk al van te voren
Een scheutje water bij de wijn
je begint aan het nieuwe
je maakt je geen zorgen
alles is mooi
en je houd dingen nog heel even verborgen
de waarheid komt steeds meer naar boven
omdat je verder wil gaan.
dan 8 dagen samen en het is met je gedaan .
we vlogen als twee vogels naar ons paradijs
Naakt zwemmend als gekleurde tropice vissen in het zoute water
In een andere wereld zo diep en steeds mooier .
even als broer en zus in flikkerende lichtjes
dansend naar de horizon.
waar ik mijn onzekerheid overwon
waar olijf bomen ons toe juichden
die 400 jaar op ons wachten
we reden door wegen en velden
En het stof van de droge aarde ons bedwelmde
en de boot ons samen meevoerde tussen bergen en rotsen
en de golven jou omhelste
we klommen de rotsende bergen tussen droog gras en struiken
verkeerde schoenen we gleden steeds uit
heffige passie verstopt zodat niemand ons kon zien
jij werd maar steeds uitgekozen
je bent ook zo groots
ik had nog wel langer willen blijven
omdat ik wist dat je weer naar huis moest
Hoe moeilijk kan het worden
hoe moeilijk kan het zijn
Je wist het eigenlijk al van te voren
Een scheutje water bij de wijn
je begint aan het nieuwe
je maakt je geen zorgen
alles is mooi
en je houd dingen nog heel even verborgen
de waarheid komt steeds meer naar boven
omdat je verder wil gaan.
sterre***
Hoe moeilijk kan het worden
hoe moeilijk kan het zijn
Je wist het eigenlijk al van te voren
Een scheutje water bij de wijn
je begint aan het nieuwe
je maakt je geen zorgen
alles is mooi
en je houd dingen nog heel even verborgen
de waarheid komt steeds meer naar boven
omdat je verder wil gaan.
dan 8 dagen samen en het is met je gedaan .
we vlogen als twee vogels naar ons paradijs
Naakt zwemmend als gekleurde tropice vissen in het zoute water
In een andere wereld zo diep en steeds mooier .
even als broer en zus in flikkerende lichtjes
dansend naar de horizon.
waar ik mijn onzekerheid overwon
waar olijf bomen ons toe juichden
die 400 jaar op ons wachten
we reden door wegen en velden
En het stof van de droge aarde ons bedwelmde
en de boot ons samen meevoerde tussen bergen en rotsen
en de golven jou omhelste
we klommen de rotsende bergen tussen droog gras en struiken
verkeerde schoenen we gleden steeds uit
heffige passie verstopt zodat niemand ons kon zien
jij werd maar steeds uitgekozen
je bent ook zo groots
ik had nog wel langer willen blijven
omdat ik wist dat je weer naar huis moest
Hoe moeilijk kan het worden
hoe moeilijk kan het zijn
Je wist het eigenlijk al van te voren
Een scheutje water bij de wijn
je begint aan het nieuwe
je maakt je geen zorgen
alles is mooi
en je houd dingen nog heel even verborgen
de waarheid komt steeds meer naar boven
omdat je verder wil gaan.
sterre***
Reacties op dit gedicht
| arvid123: | Vrijdag, november 03, 2006 22:29 |
| prachtig en mooi geschreven traag en graag gelezen liefs arvid123 |
|
| Klaes: | Woensdag, november 01, 2006 16:42 |
| prachtig verwoord groet/klaes |
|
| Artifex: | Woensdag, november 01, 2006 13:24 |
| Bijzonder geschreven. Liefs, Artifex. |
|
| Riarno: | Woensdag, november 01, 2006 11:27 |
| Lang,graag gelezen. nice writing a big hug |
|
| kerima ellouise: | Woensdag, november 01, 2006 10:48 |
| mooi geschreven en graag gelezen !! liefs, kerima ellouise |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sterre123 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 november 2006 | ||
| Thema's: | ||