Indien de dood eens ogen had
Indien de dood eens ogen had
Zou hij zijn eigen skelet zien
Maar zijn kop is één en al gat
Ik tel er wel een stuk of tien
Gebroken kin en neus zo nat
Zijn mond wil nog bijten misschien
Vol met tanden gans scheef en plat
Kan hij nog tellen tot dertien
Ook gaat hij op zijn oren prat
Met selder in gegroeid nadien
Alsof de duivel zelf er in zat
Met een jonge heks van zestien
Die hoort hij roepen lieve schat
Laat de levenden maar afzien
Als hij nu één oog niet vergat
Viel de zeis op haar appelsien
Zou hij zijn eigen skelet zien
Maar zijn kop is één en al gat
Ik tel er wel een stuk of tien
Gebroken kin en neus zo nat
Zijn mond wil nog bijten misschien
Vol met tanden gans scheef en plat
Kan hij nog tellen tot dertien
Ook gaat hij op zijn oren prat
Met selder in gegroeid nadien
Alsof de duivel zelf er in zat
Met een jonge heks van zestien
Die hoort hij roepen lieve schat
Laat de levenden maar afzien
Als hij nu één oog niet vergat
Viel de zeis op haar appelsien
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Woensdag, november 01, 2006 10:34 |
| smileeeeeee....leuk cynisch !!! goed geschreven ! liefs, kerima ellouise |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 november 2006 | ||
| Thema's: | ||