Ik heb een drang
Dat maakt me bang
Een oplossing vinden
Me daar aan vast binden
Een mes pakken
Diep weg zakken
Krassen, bloed, pijn
Het blijkt mijn eigen te zijn
Mijn eigen bloed
Dat zo'n pijn doet
Mijn leven
Waar ik aan blijf kleven
Door de pijn krijg ik een lach
Waar ik mij in bevinden mag
Het voelt goed
Het zien van mijn eigen bloed
Met een lach leg ik mijn mes weg
Niemand die wat zegt
Ze zijn bang
Voor mijn eigen drang