Ikzelf maar dan anders.
De wereld ligt stil.
Ik adem niet en ik kan niet bewegen.
Ik voel pijn op de plek waar mijn hart hoort te zitten.
Ik zie herinneringen en visioenen van de tijd dat ik nog leefde. Ik leef nog wel maar heel ergens anders, op een plek waar ik alleen ben zonder stemmen alleen die van mijzelf. Ik denk terug aan de tijd dat ik nog kon ademen en bewegen. Het maakt me bang doodsbang maar waarom dat weet ik niet. Waar ik ben dat weet ik niet wat ik zie dat weet ik niet. Maar ik weet wel dat ik niet meer leef zoals de mensen, ik ben verandert van binnen en van buiten. Het maakt me niet uit waar of wat ik ben. Het maakt me uit want heel diep van binnen
voel ik me gelukkig
Ik adem niet en ik kan niet bewegen.
Ik voel pijn op de plek waar mijn hart hoort te zitten.
Ik zie herinneringen en visioenen van de tijd dat ik nog leefde. Ik leef nog wel maar heel ergens anders, op een plek waar ik alleen ben zonder stemmen alleen die van mijzelf. Ik denk terug aan de tijd dat ik nog kon ademen en bewegen. Het maakt me bang doodsbang maar waarom dat weet ik niet. Waar ik ben dat weet ik niet wat ik zie dat weet ik niet. Maar ik weet wel dat ik niet meer leef zoals de mensen, ik ben verandert van binnen en van buiten. Het maakt me niet uit waar of wat ik ben. Het maakt me uit want heel diep van binnen
voel ik me gelukkig
Over dit gedicht
| Auteur: Psyana | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 01 november 2006 | ||
| Thema's: | ||