Novemberavond hoop
het liefst zal ik nu lekker tegen je aan willen kruipen
even jou warmte tegen mijn koude lichaam aan
liefste kom toch altjeblieft me eventjes bijstaan
want ik voel dat het verdriet weer komt insluipen
ik omhels me nu steeds zelf want ik het zo koud
en ik kan men draai in bed steeds maar niet vinden
kom toch even bij me en zeg dat je van me houd
geef me warmte en kom me weer eens opwinden
zachtjes stromen de tranen langs mijn gezicht
en zak ik door men knieen en val op de grond
en blijf daar wachten tot jij mijn leven weer verlicht
hoop dat je snel komt..misschien op een koude novemberavond
even jou warmte tegen mijn koude lichaam aan
liefste kom toch altjeblieft me eventjes bijstaan
want ik voel dat het verdriet weer komt insluipen
ik omhels me nu steeds zelf want ik het zo koud
en ik kan men draai in bed steeds maar niet vinden
kom toch even bij me en zeg dat je van me houd
geef me warmte en kom me weer eens opwinden
zachtjes stromen de tranen langs mijn gezicht
en zak ik door men knieen en val op de grond
en blijf daar wachten tot jij mijn leven weer verlicht
hoop dat je snel komt..misschien op een koude novemberavond
Reacties op dit gedicht
| lonely 1: | Woensdag, november 01, 2006 20:29 |
| zo herkenbaar, maar geloof me, het verdriet wordt echt eens een beetje minder. het heeft tijd nodig. liefs en een troostende knuffel, lonely 1 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 01 november 2006 | ||
| Thema's: | ||