Wanhopige dagen
Wanhopige dagen
En dat komt het moment
dat je instort
Dat je op de zoute zee van tranen
kunt je zwemmen
De wanhopigheid is groter geworden
dan het inzicht
En je laat je hoofd hangen
omdat het geen zin heeft
Een gevoel van mislukkig
een gevoel van vernedering
Maar je blijft lopen
en vervolgd een oude weg
Een smal, bijna eindeloos steegje
maar met uitzicht op de oplossing
En je bent weer terug
En dat komt het moment
dat je instort
Dat je op de zoute zee van tranen
kunt je zwemmen
De wanhopigheid is groter geworden
dan het inzicht
En je laat je hoofd hangen
omdat het geen zin heeft
Een gevoel van mislukkig
een gevoel van vernedering
Maar je blijft lopen
en vervolgd een oude weg
Een smal, bijna eindeloos steegje
maar met uitzicht op de oplossing
En je bent weer terug
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Vrijdag, maart 29, 2002 03:30 |
| héél erg mooi...... het leven is een zoektocht... gelukkig liggen er oplossingen op je weg.... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Susanne X | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||