De zwarte golf
Een zwarte golf achtervolg me elke dag ieder uur
Ik ren en ren geef al mijn energie maar aan het einde staat een muur
Ik probeer erover heen te klimmen maar mijn benen worden vast gehouden door een onvoorstelbare sterke kracht
Ik probeer nog te vechten maar het is te laat hij heeft mij in zn macht
Hij laat me vallen in een diep gat, ik blijf er in liggen, kan niet meer opstaan
Zoek angstig om me heen naar pleisters zodat mijn hart niet dood bloedt, en ik weer veder kan gaan
Ik klauter weer omhoog mag het licht weer zien en kan weer een lachend meisje zijn
Even kijk ik achterom, een diepe zucht, daar is die weer hoor de zwarte golf van pijn
Ik ren en ren geef al mijn energie maar aan het einde staat een muur
Ik probeer erover heen te klimmen maar mijn benen worden vast gehouden door een onvoorstelbare sterke kracht
Ik probeer nog te vechten maar het is te laat hij heeft mij in zn macht
Hij laat me vallen in een diep gat, ik blijf er in liggen, kan niet meer opstaan
Zoek angstig om me heen naar pleisters zodat mijn hart niet dood bloedt, en ik weer veder kan gaan
Ik klauter weer omhoog mag het licht weer zien en kan weer een lachend meisje zijn
Even kijk ik achterom, een diepe zucht, daar is die weer hoor de zwarte golf van pijn
Reacties op dit gedicht
| blauwoogje: | Donderdag, november 02, 2006 11:55 |
| Héél mooi geschreven! Voel tijdens het lezen het intense verdriet. Liefs blauw oogje. |
|
| *Emms*: | Woensdag, november 01, 2006 20:17 |
| Wauw.. ik ging je gedicht lezen om je naam,, maar dit is een heel mooi gedicht! Liefss |
|
Over dit gedicht
| Auteur: iice queen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 01 november 2006 | ||
| Thema's: | ||