Hartslag naar de eeuwigheid.
Hartslag naar de eeuwigheid
Nog klopt mijn hart in stille tweestrijd met de dood,
maar elke slag brengt mij dichter bij eeuwigheid,
in een steeds zachter klinkend boem-boem
zweef ik op laatste ademtochten, tot mijn daglicht
voorgoed de duisternis kust.
Ik weet elke keer kan de laatste zijn,
de ene hartslag naar eeuwigheid, die
mij leid aan het einde van mijn tijd.
littledolphin, 1 november 2006.
Reacties op dit gedicht
| julius dreyfsandt zu schlamm: | Woensdag, november 01, 2006 22:49 |
| mooi,,,,,, hoezit het met onze duosprache? |
|
| lonely 1: | Woensdag, november 01, 2006 22:31 |
| droef maar zo mooi! liefs, lonely 1 |
|
| switi lobi: | Woensdag, november 01, 2006 22:01 |
| Erg mooi geschreven.... Liefsliefs, switi lobi |
|
| Fancy Nancy: | Woensdag, november 01, 2006 21:30 |
| triest, maar heel mooi beschreven... sterkte.. | |
| Panta Rhei: | Woensdag, november 01, 2006 20:59 |
| Pacemaker dan maar? Geweldige titel |
|
| Innerchild: | Woensdag, november 01, 2006 20:42 |
| Dit leest zo triest ... Knufje, Inner |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Littledolphin | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 01 november 2006 | ||
| Thema's: | ||