Mijn koene ridder
Mijn koene ridder
Het borstbeen gespleten, het zwaard deed zijn werk
je kijkt me aan en ik zie jouw vraag: “Waarom?”
Het bloed druipt in een stroompje op de grond,
net als jouw tranen lijkt het niet meer te stelpen.
Het antwoord dat ik je graag zou geven, ik heb het niet.
De dood die je spoedig zal vergezellen, deze nacht -
de kou die jouw bekoorlijke vlees zal begeren.
Schreeuwend trek je het blinkende staal uit je lijf,
Je schenkt het mij en wat kan ik anders doen -
niets anders dan je last verlichten en te dragen
dat wat te zwaar voor jou is in de eeuwigheid.
Reacties op dit gedicht
| Berin: | Donderdag, november 02, 2006 01:52 |
| Prachtig! |
|
| mums: | Woensdag, november 01, 2006 22:35 |
| graag gelezen . Wat kon ze anders doen...prachtig liefs mums |
|
| Tijgertje:): | Woensdag, november 01, 2006 22:31 |
kippevel... liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Truus van Eijk | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 01 november 2006 | ||
| Thema's: | ||