Kon een reden mij maar roepen
tot de orde van de dag.
Kon ik jullie maar vertellen
van mijn ongegrond gedrag.
Of ben ik gewoon boos?
Zomaar
redenloos...
Zeg mij toch wie mijn trauma kent,
zo ongelezen onervaren.
En bezit ik zelf de geest
haar aard nu te verklaren?
Onbegrip bevindt zich om mij heen
en zelfs ik ken de weg terug
niet uit mijn hoofd.
Het lijkt alsof ik door enge herinneringen
van mijn onbezorgde jeugd word beroofd.
Toch klopt het niet.
Het zit van binnen.
Ik zal van nu af aan
eens met gevoelens uiten beginnen.