nu is alles gezegd
Alles moet gezegd
Ik denk toch weer terug aan het jaar hiervoor,toen ik jou ontmoette,ik had er geen woorden voor.
Een oceaan van gevoelens overspoelde mijn hart,blijdschap,ongeloof,en de liefde die ik voelde maakte mij verward.
Dacht dat mij dit niet meer overkomen zou,maar mijn hart ging mijn verstand te boven,na de eerste ontmoeting met jou.
Had ik geluisterd naar mijn verstand dat fluisterde,hij is niet vrij,dan had ik deze ervaring nu niet in mij.
Maar het verlangen om eindelijk met iemand samen te zijn,maakte alle obstakels klein,duwde de realiteit aan de kant,zo natuurlijk
voelde ik me met jou verwant.
Maar natuurlijk mocht het niet zo zijn,en de realiteit krijgt je heus wel klein.
Doof en blind voor alle signalen,beklom ik hoge bergen
ging door
diepe
dalen.
Mijn gedachten leidde altijd weer naar jou,en wat je zei over die andere vrouw.
Ze speelt met jou al jarenlang een spel,van aantrekken en afstoten,besef je dat wel?
Ik hoop voor jou dat je haar dan eindelijk zal ontmoeten,en doe haar dan vooral de hartelijke groeten.
Ja want je hebt haar toch verteld over mij?
Ja dat is wat jij toen zei.
Hoe kon het dan dat ze toch wilde komen?
o,ja...een rivale laat het bloed sneller stromen!
Maar waarschijnlijk heb je het weer gesust,en tegen haar verteld dat het tussen jou en mij bijzonder weinig voorstelt.
Jij maakte mij deelgenoot van jou gevecht met haar.....stil maar het is zonneklaar.
Je gebruikte mijn liefde om jou honger te stillen. geluk over andermans verdriet..dat mocht je niet willen.
Ja ik kan je lezen,voelen, en horen, en ik denk dat je nog lang kan wachten op haar,die jij hebt uitverkoren.
Maar als ze komt..zal het niet uit onbaatzuchtigheid zijn,en al wat uiteindelijk over blijft...is pijn.
Voor mij is alles nu verwerkt,begrepen,en voorbij.
Spelen jullie dit allesverslindende spel maar door.
Ik ben vrij!
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: **juliet** | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 02 november 2006 | ||
| Thema's: | ||