diep weggezonken in gedachte
diep weggezonken in gedachte
staar ik voor mij uit
een masker voor mijn ogen
zodat niemand het ziet
diep weggezonken in gedachte
tuur ik naar buiten
alles beweegt om mij heen
maar ik sta stil
diep weggezonken in gedachte
sta ik sil in de tijd
dat ik lachend over straat liep
maar dat ben ik allang kwijt
diep weggezonken in gedachte
zie ik mezelf zitten
alleen en angstig
in een hoekje van het plein om me heen te kijken
diep weggezonken in gedachte
loop ik van alles weg
laat ik alles achter wat ik niet mee nemen wil
maak ik een nieuw begin
Reacties op dit gedicht
| *Lind@*: | Vrijdag, februari 02, 2007 21:09 |
| Heel erg mooi geschreven en o zo herkenbaar. Liefs Linda |
|
| Dirk Hermans: | Donderdag, november 02, 2006 22:11 |
| een heel prachtige vorm die ons leid erin in jou prachtige dichtvorm groetjes Dirk | |
| Panta Rhei: | Donderdag, november 02, 2006 20:25 |
| Mooi (in gedachten) Liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: annemarie donker | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 02 november 2006 | ||
| Thema's: | ||