pijn
Pijn
Schreeuwend van de pijn
kijkt zij mij aan
waarom kan het niet anders zijn
wat heb ik fout gedaan
troostende woorden
ontvliegen mijn mond
het zijn dun gevlochten koorden
naar waarom dit zo ontstond
paniek in de ogen
een zacht schreeuwende stem
de energie is weggevlogen
haar verdriet kent nu geen rem
Strelend door het haar
Stevig beetpakkend
een stop op haar gemaar
Je bent niet alleen
Ik ben bij jou
Geef mij je pijn
Dan dragen wij het samen
Reacties op dit gedicht
| Littledolphin: | Vrijdag, november 03, 2006 14:43 |
| stilmakend dit...erg herkenbar...liefs en bedankt voor je lieve reactie,little | |
Over dit gedicht
| Auteur: jenya85 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 03 november 2006 | ||
| Thema's: | ||