Herfst.

De herfst heeft haast haar plicht gedaan

De bomen raken reeds bladerloos,

Ik zie dit al met lede ogen aan

In gedachte staat daar reeds de kerstroos.

Een wit kleed zal de aarde sieren

Een koud welkom wordt ons bereidt

Velen zullen het kerstfeest vieren

In een wereld vol van narigheid.

Natuurlijk, mokken heeft geen enkele zin,

Maar laat mezelf maar even gaan

Omdat ik de lente en de zomer min

De rest mogen ze wel overslaan.

Oh, ik voel mij zo intens verloren,

Had ik maar de kleren van een schaap

Of was ik als egel maar geboren

Dan hield ik fijn mijn winterslaap.

Verveling legt reeds beslag op mij,

Ben moe in al mijn gewrichten.

Denk dan toch, mijn einde is nabij

Maar gaf wel weer stof tot dichten

han janzen     20-10-2006.