een traan...
een traan rolde uit de hemel
nam op zijn weg alles mee
wat hem hinderde
verslond honger, armoede en oorlog
verorberde vervuiling, oneerlijkheid en ziekte
...
wolken verdwenen
het zonnetje kwam voorzichtig te voorschijn
...
het grote verdriet van de aarde
behoedzaam verpakt in een regendruppel
Reacties op dit gedicht
| soesa: | Donderdag, juni 20, 2002 14:57 |
| beauty gedichtje hoor! Hopelijk komt het ook uit! Kus | |
| Avinus: | Woensdag, maart 27, 2002 17:27 |
| In dit gedicht breng je een illusie op een mooie manier tot leven. | |
| Ton Rijkers: | Donderdag, januari 17, 2002 19:46 |
| Hallo Ploempje, Een mooie droom dit gedichtje. Kon je maar een wens doen hè. Groetjes, Ton Rijkers PS: Nog dank voor je fijne woorden onder mijn gedicht "Laat mij je troosten" |
|
| lovertje: | Woensdag, januari 09, 2002 16:30 |
| wow.. wat prachtig!! Het is een staande ovatie waard! | |
Over dit gedicht
| Auteur: ploempje | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||