ademnood
Het lijkt net of je niet genoeg adem krijgt
en of heel je lichaam helemaal verstijft
Je lichaam begint de beven
en het lijkt of je begint de zweven
Je bent bang om dood te gaan
waardoor je nog moeilijker op je benen kan staan
Je hart begint sneller te kloppen
en dat gevoel wil dan echt niet stoppen
Het gevoel dat je hoofd gespannen is
en even niet weten wat de werkelijkheid is
Boeren en winden kan ook ineens gaan laten
en moeite krijgen met het praten
Moeten zuchten of gapen
en niet goed kunnen gaan slapen
Ik weet nu dat ik aan chronische hyperventilatie lijdt
raak ik dit nog wel kwijt
Of dat ik er mee op kan gaan
en weer wat steviger in mijn schoenen zal staan
Reacties op dit gedicht
| Dian-dra: | Zaterdag, november 04, 2006 00:33 |
| het is in ieder geval goed om te weten wat het is, dan kan je er tenminste ook iets mee, zoals leren ermee om te gaan, en leren het onder controle te krijgen. sterkte meis! maar het begin is er al,dat weetje zelf gelukkig ook :) en je weet me te vinden hè, je kan me altijd bellen!(en als me mobiel niet in me jas in de douche ligt,dan hoor ik hem misschien wel... hahaha ;)) Knufff, Jolanda xx |
|
| Wicked_Lady: | Vrijdag, november 03, 2006 20:34 |
| Chronische hyperventilatie.. Arme jij. Sterkte ermee. *knuffel* Je leert er wel mee omgaan, hoop ik. Liefs, Wicked |
|
| switi lobi: | Vrijdag, november 03, 2006 20:27 |
| Jeetje meis...sterkte ermee. Dikke kus, liefsliefs...switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dolphingirl | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 03 november 2006 | ||
| Thema's: | ||