Gister heb jij maar weer even bedacht om een week naar deze vluchtpoort terug te gaan,
en weer poeslief tegen ons doen net alsof er niets gebeurt is net alsof je niets hebt misdaan.
Je hebt gewoon ons hele leven al kapot gemaakt,
dat jij mijn zus bent is iets wat mij totaal niet meer raakt.
Ja we komen uit dezelfde buik maar meer hebben we niet gemeen,
ik blijf al deze dagen langs je heen.
En mijn ouders die houden zich puur aan de regels van jou,
weet in ieder geval maar goed dat ik niet meer van je hou.
Het is mooi geweest, het is voor mij tijd jou los te laten dat had ik al veel eerder moeten doen,
het word steeds erger als toen.
Mijn ouders zien maar wat ze doen voor mij besta je niet meer,
en echt ik zeg dit maar 1 keer.