Het geluid van de grafdelver.
Het geluid van de grafdelver
Monotoon klinkt het geluid van zijn schep door mijn
in doodsstrijd schreeuwend hart, dat zich,
al is het nog niet gestorven, verzet tegen die
pijnigende smart.
Diep boort zich dit geluid in mijn oren, laat mijn reeds rijzend zielswezen trillen, de tijd
gaat snel, steds dichterbij
kan ik het geluid van de grafdelver horen.
En ik voel het einde van mijn dagen, die
alleen nog door zijn geluid worden gedragen.
littledolphin, 4 november 2006.
Reacties op dit gedicht
| Nachzehrer: | Zaterdag, november 18, 2006 14:51 |
| Donker romantisch bijna, hoe eng het ook mag klinken... Mooi geschreven! |
|
| Windwhisper: | Zaterdag, november 04, 2006 15:25 |
| Ach meisje toch....hier krijg ik het zo koud van..maar voel wel met je mee, zal een kaarsje voor je branden Barbara. een warme omarmende knuffel Cobie |
|
| Reiger: | Zaterdag, november 04, 2006 14:42 |
| Net wat my thoughts zegt: koude rillingen.... | |
| my thoughts: | Zaterdag, november 04, 2006 14:30 |
| ''k krijg er koude rillingen van,wel weer heel mooi geschreven van je...sterkte grtjes |
|
| sunset: | Zaterdag, november 04, 2006 14:18 |
| Maak je niet gek asjeblieft. Het is nog (lang) niet zover. Rakende verwoording. Liefs en mijn omarmende beschermende genegenheid, sunset |
|
| amazone: | Zaterdag, november 04, 2006 13:26 |
| mooi geschreven liefs amazone | |
Over dit gedicht
| Auteur: Littledolphin | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 04 november 2006 | ||
| Thema's: | ||