al te vaak gezegd
Heb het genoeg gehoord
voordat ik opgenomen werd
We houden contact met je meid
we zullen in groepjes langs komen.
Maar waar zijn jullie dan?
paar keer langs geweest
Wat al een hele stap was
en weer we komen gauw langs meid.
Meer dan een half jaar
nog nooit iemand gezien
Ben ik opeens dan echt niks meer
jullie hadden de grootste schik met me.
Ik haalde graag geintjes uit
het lol maken met elkaar
Maar nu leef ik in een hel
en op zoek naar het licht.
En weet je, ik zoek m'n eigen weg
ik zal jullie vergeten
Zal niks meer van me laten horen
want ben het bij jullie niet waard.
Na 8 maanden knokken
elke dag moeten proberen te overleven
Heb ik nooit wat van jullie gehoord
bedankt voor het in de steek laten.
Reacties op dit gedicht
| appelboom: | Zondag, november 05, 2006 13:23 |
| Hmm.. ik wou dat ik langs zou kunnen komen en je een troostende knuffel kon geven.. En zoals Anneke zegt: ''Ze zijn té egoistisch'' en zijn het niet waard om van jou vriendschap te krijgen. Liefs appelboom |
|
| anneke van dijk: | Zaterdag, november 04, 2006 23:06 |
| in tijden van nood leert men zijn echte vrienden kennen... gelukkig heb je hier wat steun, maar dit is allemaal ver weg; je vriendinnen blijken dus erg egoistisch te zijn... ze hebben gewoon geen zin in ziekte en zijn met hun eigen ding bezig.. liefs, namasté, anneke |
|
| Roo$je: | Zaterdag, november 04, 2006 22:05 |
| Vele van je "zogezegde" vrienden laten je nu misschien in de steek, maar er zijn zoveel mensen hier die je graag hebben, die je graag zien, gewoon om wie je bent! Doe voort met de mensen die je lief hebt! Liefs, Kusskuss |
|
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 04 november 2006 | ||
| Thema's: | ||