gedag
telkens
als ik ga
en zeg
mijn tijd is daar,
sluit jij
snel je ogen
alsof
een knop
wordt omgedraaid,
jij naar binnen
wordt gezogen
diepte verzandt dan
in een verkoeld
gedag,
verkleint al
wat is gezegd
is het de pijn
van verscheiden
die je in
vermeden woorden
legt
als ik ga
en zeg
mijn tijd is daar,
sluit jij
snel je ogen
alsof
een knop
wordt omgedraaid,
jij naar binnen
wordt gezogen
diepte verzandt dan
in een verkoeld
gedag,
verkleint al
wat is gezegd
is het de pijn
van verscheiden
die je in
vermeden woorden
legt
Reacties op dit gedicht
| Quadesh: | Zondag, november 05, 2006 20:23 |
| wow deze is mooi geschreven.voelbaar.liefs Q | |
| lonely 1: | Zaterdag, november 04, 2006 23:52 |
| afscheid nemen doet altijd pijn of het nu voor lang is of voor even, prachtig gedicht, ook herkenbaar... liefs, lonely 1 |
|
| betty1: | Zaterdag, november 04, 2006 23:33 |
| misschien moet je niet gaan. liefs betty |
|
| lommert: | Zaterdag, november 04, 2006 21:53 |
| niet te pijlen gedachten van anderen, komt bij me op...graag gelezen groet willem |
|
| kerima ellouise: | Zaterdag, november 04, 2006 20:51 |
| gesloten ogen verbannen pijn naar gekende dieptes om herkend te worden door gebaren in jezelf... rakend mooi gedicht liefs, kerima ellouise |
|
Over dit gedicht
| Auteur: julius dreyfsandt z.s. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 04 november 2006 | ||
| Thema's: | ||