Ik stak de dood al in de kast
Ik stak de dood al in de kast
En draaide die op dubbelslot
Wat was hij toch een rare kwast
Hij lachte het slot gans kapot
Dus geen sleutel die nu nog past
Op de deur des levens cachot
Voor hem die komt steeds ongepast
Onder de schijn van het noodlot
Oud of jong zijn wij steeds verrast
Is het nu de duivel of god
Waarvoor ik in de toekomst tast
Met een vraag of met een gebod
Die deur op slot was mij een last
Waar de dood het leven bespot
Alsof het lot de tijd verbrast
Opende ik het weer als een zot
En draaide die op dubbelslot
Wat was hij toch een rare kwast
Hij lachte het slot gans kapot
Dus geen sleutel die nu nog past
Op de deur des levens cachot
Voor hem die komt steeds ongepast
Onder de schijn van het noodlot
Oud of jong zijn wij steeds verrast
Is het nu de duivel of god
Waarvoor ik in de toekomst tast
Met een vraag of met een gebod
Die deur op slot was mij een last
Waar de dood het leven bespot
Alsof het lot de tijd verbrast
Opende ik het weer als een zot
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 november 2006 | ||
| Thema's: | ||