Vader
Ik denk en ik wil weten
Of jij mij ooit zou vergeten
Jij wie ik zo lief heb
Maar het is allemaal zo nep
Jij bent mijn vader
Maar ook een dader
Jij bent mijn vader
In een ander soort kader
Jij bent niet bij ons
En wij kregen de bons
Eerlijk is het niet
Ik zit echt met mijn nek in het riet
Ik hou van mijn vriend
Die niet veel verdiend
Niet alles is geld
Ik zou al blij zijn als je me een keer belt
Je stem horen
Ja vader, je bent uit verkoren
Reacties op dit gedicht
| sterre123: | Maandag, november 06, 2006 19:01 |
| je hebt gelijk ..hij is verandwoordelijk voor alles wat je voelt.hij moet weten ondanks alles .dat hij moet komen en niet jij ..knufff sterre*** | |
| sunset: | Zondag, november 05, 2006 20:02 |
| Verlangend dit. Maar weet je, ook jij zou zelf het initiatief kunnen nemen en hem bellen. Toch? Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: GothicaGirl | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 05 november 2006 | ||
| Thema's: | ||