ik ben 16
ik ben 16
althans...lichamelijk
maar...geestelijk...
dat is een ander verhaal
ik weet niet hoe oud ik me voel
omdat ik zelf eigenlijk nog niet eens
echt snap wat ik bedoel
toen ik 4 was
is mijn jeugd me ontnomen
toen ik 8 was durfde ik niet eens meer te dromen
mijn vader lag vanaf toen bij me in bed
hij heeft me de vernieling in gejaagd
alleen al door me aan te raken
vanaf toen is het misgegaan
en hij beseft maar niet wat voor leed
hij me heeft aangedaan
ik ben nu 16
en toch al "dood"
psychisch kapot
en dat alles door zijn
niet tegen te houden (walgelijke) genot
loes
althans...lichamelijk
maar...geestelijk...
dat is een ander verhaal
ik weet niet hoe oud ik me voel
omdat ik zelf eigenlijk nog niet eens
echt snap wat ik bedoel
toen ik 4 was
is mijn jeugd me ontnomen
toen ik 8 was durfde ik niet eens meer te dromen
mijn vader lag vanaf toen bij me in bed
hij heeft me de vernieling in gejaagd
alleen al door me aan te raken
vanaf toen is het misgegaan
en hij beseft maar niet wat voor leed
hij me heeft aangedaan
ik ben nu 16
en toch al "dood"
psychisch kapot
en dat alles door zijn
niet tegen te houden (walgelijke) genot
loes
Reacties op dit gedicht
| clemencia: | Dinsdag, januari 15, 2002 15:30 |
| ...hou vol loes......... | |
| chiara: | Woensdag, januari 09, 2002 17:42 |
| NOOIT opgeven, gister wilde ik ook niet meer....kijk naar vandaag, daar ben ik dan weer! (nog steeds eigenlijk) misschien wel met een hartje met veel tegenzin, maar dat is enkel een begin....een begin van wat het leven ons nog brengen zal! Het leven heeft (is me verteld) nog veel te bieden, laten we daar dan maar op wachten! Heel veel sterkte, geluk en liefde toegewenst! and remember...never give up!!! |
|
| Ton Rijkers: | Woensdag, januari 09, 2002 15:51 |
| Hay Loes, Wat je hier beschrijft is een regelrechte tragedie. Zoals zo vaak in dit soort "zaken" is het om koud van te worden. Ik weet niet of je mijn gedicht van gisteren(8-1-2002) gelezen hebt. Ik probeer daar uiting te geven van mijn gevoelens ten aanzien van dit soort aangelegenheden. Sterkte en groetjes, Ton Rijkers |
|
| Frummeltje: | Woensdag, januari 09, 2002 14:54 |
| Word maar eens woedend, gooi alles van je af, hij is het niet waard jou ooit nog eens in zijn buurt te hebben, dat verdiend hij niet, jij verdiend wel betere mensen in jou omgeving... Inderdaad door zijn niet tegen te houden, je kon het niet tegenhouden, en het is dus ook niet jou schuld... Jij 16, ik 14, wat maakt het uit, allebei kapot, maar we ademen nog, leven nog, en dat ben je waard, blijf dat ook doen, en ontneem jezelf niet van de lucht die nog om je heen hangt, die je nog in en uit adem | |
| Hans Winter: | Woensdag, januari 09, 2002 14:24 |
| En toch ging je gisteren vragen, ga je vandaag vertellen, kom je tot verhaal, word je anders van toon, en luister je ook, kijk je moedig op naar wat lief gegeven groetjes, Hans |
|
| free: | Woensdag, januari 09, 2002 13:38 |
| liefje,wat n verdriet.. hoe moeilijk ook,je oplossing zit in Loslaten!schrijf maar van je af!veel liefs |
|
| pramodah: | Woensdag, januari 09, 2002 13:17 |
| Niet opgeven Loes want dan zegevierd het kwaad nog maar eens,je bent nooit kind geweest maar dat kind zit nog in jou en met de juiste hulp is daar nog wat aan te doen........... liefs pramodah |
|
Over dit gedicht
| Auteur: darkstar | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 09 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||