't hoge gras dat ik bewoonde
Koning voor een dag
zetelde ik in 't hoge gras
alwaar ik in de wolken las
dat iedereen een beetje dromen mag
Als de straatlantaarns doven
en ik naar de hemel staar
laat een volle maan aldaar
mij in de eeuwigheid geloven
't Was de ochtendstond
die mij ontroonde
toen de zon haar stralen zond
en haar schijnsel mij weghoonde
de dauw verdampte van de grond
In 't hoge gras dat ik bewoonde
©Isaiah
zetelde ik in 't hoge gras
alwaar ik in de wolken las
dat iedereen een beetje dromen mag
Als de straatlantaarns doven
en ik naar de hemel staar
laat een volle maan aldaar
mij in de eeuwigheid geloven
't Was de ochtendstond
die mij ontroonde
toen de zon haar stralen zond
en haar schijnsel mij weghoonde
de dauw verdampte van de grond
In 't hoge gras dat ik bewoonde
©Isaiah
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Isaiah | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 06 november 2006 | ||
| Thema's: | ||