Gedragen op de wind.
~Gedragen op de wind~
In zinderend verlangen sluit ik mijn ogen, om
nog een keer de blauwe lucht te mogen voelen en
een hete woestijnwind, die geheimzinnig zijn oude
liedjes zingt, terwijl ik jouw ritme onder mij voel,
gewoon even vrij zijn mogen.
En wij worden eens met de horizon, daar
waar de zon in wolken verzinkt en
alleen gedragen op de wind, vliegen wij
samen in de avondlucht, tot
een nieuwe dag beginnt.
In mijn herinneringen leef ik elke dag, in stille hoop,
dat ik keer om keer deze blijdschap herleven mag.
Herinnering aan een rit op een arabier door de woestijn.
littledolphin, 6 november 2006.
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Maandag, november 06, 2006 12:27 |
| Een prachtige herinnering.... Liefsliefs, switi lobi |
|
| Windwhisper: | Maandag, november 06, 2006 12:23 |
| mooie herinnering zeg.....te paard door de woestijn.... Heerlijk toch.... veel liefs en ik dacht ook even aan je een knuffel Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Littledolphin | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 06 november 2006 | ||
| Thema's: | ||