Eenzam.
Eenzamheid
Weer ben je weg, naar Soedan, en ik lig in bed
met de gaapende leegte naast mij, die
mijn gedachten alleen nog zwarter laat worden
en dat gat in het hart dieper.
Voor ses weken zal dit gevoel mijn maatje zijn,
zal eenzamheid en gemis mij goede morgen en welterusten wensen,
ik begin nu al verdoemme tegen mezelf te praten.
Ik loop te ijsbeeren door de kamer, jouw stoel is leeg,
net als mijn hoofd, en
ik zit angstig te bidden, dat ses weken
niet op ses jaar lijken.
En ik hou mij vast aan jouw foto, dat naar mij
staat te lachen en
dat enige wat ik nu weet, is
dat ik je vreselijk mis.
Kom gezond naar huis, lieverd.
littledolphin, 6 november 2006.
Reacties op dit gedicht
| anneke van dijk: | Maandag, november 06, 2006 18:06 |
| hoop echt voor je, dat die tijd snel om zal gaan; veel sterkte met alles! liefs, namasté, anneke |
|
| Windwhisper: | Maandag, november 06, 2006 12:36 |
| Sterkte hoor, en idd soms lijken zes weken een eeuwigheid en achteraf, denk je dan weer ze zijn omgevlogen. Heel veel liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Littledolphin | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 06 november 2006 | ||
| Thema's: | ||